Έρευνα δράσης για την βελτίωση της διδασκαλίας με βάση τεκμηριωμένη εκπαιδευτική έρευνα στο πεδίο σας!

Ο όρος Έρευνα Δράσης επινοήθηκε από τον κοινωνικό ψυχολόγο και εκπαιδευτικό Kurt Lewin τη δεκαετία του 1940 (Messikh, 2020; Sağlamgöncü & Deveci, 2022). Ο Lewin αντιμετώπισε την Έρευνα Δράση ως μία κυκλική διαδικασία που περιλαμβάνει τον σχεδιασμό, τη συλλογή δεδομένων, την ανάληψη δράσης, την αξιολόγηση και τον αναστοχασμό. Επιπλέον, περιέγραψε αυτή τη μη γραμμική διαδικασία ως «σπείρα βημάτων, καθένα από τα οποία αποτελείται από έναν κύκλο σχεδιασμού, δράσης και διερεύνησης των γεγονότων σχετικά με το αποτέλεσμα της δράσης» (Messikh, 2020; Sağlamgöncü & Deveci, 2022) ή πιο απλά ως κύκλος σχεδιασμού-δράσης-ανασκόπησης.

Η Έρευνα Δράσης εφαρμόστηκε στον χώρο της εκπαίδευσης τη δεκαετία του 1940 από τον Stephen Corey, ερευνητή στο Πανεπιστήμιο του Columbia (Messikh, 2020; Sağlamgöncü & Deveci, 2022). Στόχος του Corey και των συνεργατών του ήταν να βελτιώσει τα προγράμματα σπουδών των σχολείων και να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ της διδακτικής πράξης μέσα στις σχολικές αίθουσες και των ερευνητικών δεδομένων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο συνεργάστηκαν με πολλούς διευθυντές, επόπτες εκπαίδευσης και εκπαιδευτικούς προκειμένου να διαδώσουν τις ιδέες της συνεργατικής Έρευνας Δράσης πιστεύοντας πως η συνεργασία θα ενισχύσει σημαντικά τους/τις εκπαιδευτικούς (Messikh, 2020).

Πιο συγκεκριμένα, στο χώρο της εκπαίδευσης χρησιμοποιήθηκε ο συστηματικός ερευνητικός σχεδιασμός της Έρευνας Δράσης για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με το πώς λειτουργούν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ποιες διδακτικές διαδικασίες εφαρμόζονται και πώς μπορούν οι μαθητ@/φοιτητ@ να μάθουν καλύτερα. Έτσι, σχεδιάστηκαν και εφαρμόστηκαν διάφορες πρακτικές Έρευνας Δράσης μέσα σε πραγματικές συνθήκες ή σε συνθήκες σχολικών/ακαδημαϊκών αιθουσών με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας της διδασκαλίας μέσα από την Έρευνα Δράση. Τα αποτελέσματα αυτών των πρακτικών εφαρμογών επιτρέποασική εκπαίδευση όσο και στην τριτοβάθμια (Poonputta, 2021), χρησιμοποιήθηκε για να στηρίξει την άποψη πως μέσα από τη συνεργασία των ειδικών ερευνητών/τριών και των διδασκόντων/ουσών ενός επιστημονικού πεδίου μπορεί να αντιμετωπιστεί η κάθε προβληματική κατάσταση και να υπάρξει αλλαγή και ανάπτυξη (Sağlamgöncü & Deveci, 2022). Πιο συγκεκριμένα, η αλλαγή αφορά στα εξής τρία σημεία: 1) αλλαγή στις διδακτικές πρακτικές των διδασκόντων/ουσών, 2) αλλαγή στις αντιλήψεις τους για τις διδακτικές πρακτικές τους και 3) αλλαγή στις συνθήκες εφαρμογής των διδακτικών πρακτικών (Gibbs et al., 2016; Κατσαρού, 2010).

 
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε και στο ασύγχρονο επιμορφωτικό κύκλο MOOC του ΚΕΔΙΜΑ ΤΟΤΤ του Πανεπιστημίου ΚΡΗΤΗΣ.

Για να συμμετέχετε στο πρόγραμμα επιμόρφωσης επικοινωνήστε με την γραμματεία του ΚΕΔΙΜΑ ΤΟΤΤ.

Οι συντονίστριες της δράσης αυτής θα σας καθοδηγήσουν σχετικά με τα βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε ώστε να σχεδιάσετε την έρευνα δράσης σας με επιτυχία!