Η διαφοροποιημένη διδασκαλία (ΔΔ) αποτελεί μία διαδραστική διαδικασία μεταξύ του μαθητή και του εκπαιδευτικού. Στόχος του εκπαιδευτικού είναι η ανταπόκριση στις ιδιαίτερες ανάγκες του μαθητή, ενώ του μαθητή η ενεργητική συμμετοχή στη μαθησιακή διαδικασία και η ανάδειξη του μέγιστου των δυνατοτήτων του (Tomlinson, 1991).

Βασικά συστατικά: η ευέλικτη ομαδοποίηση, οι ενδιαφέρουσες μαθησιακές δραστηριότητες, η ποικιλία τεχνικών και μέσων, η σχεδίαση κατάλληλων μαθησιακών επιλογών και η επίγνωση των μαθητών για τις δυσκολίες και τις δυνατότητές των ίδιων.

 Η Διδασκαλία και τα διαφορετικά επίπεδα μαθητών υποστηρίζονται και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Σύμφωνα με τις Santagelo και Tomlinson (2009) οι φοιτητές/τριες μπορούν να διδαχθούν διαφοροποιημένα, βάσει σχετικών ερευνών (Chamberlin και Powers (2010) με τη ΔΔ των μαθηματικών σε προπτυχιακούς φοιτητές/τριες). Για την αποτελεσματική εφαρμογή της ΔΔ (Παντελιάδου, 2022) στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση είναι αναγκαία η αυτοαξιολόγηση και ο αυτοέλεγχος του/της φοιτητή/τριας.

Οι εκπαιδευτικοί της τριτοβάθμιας είναι σημαντικό να σκεφτούν: – είτε γενικές σχετικές με τη μάθηση ερωτήσεις: Ποιες διδακτικές μέθοδοι είναι αποτελεσματικές; – είτε πιο ειδικές (που αφορούν τη ΔΔ): Πόσο συχνά αναθεωρούν και αναπροσαρμόζουν τη διδασκαλία δίνοντας επιλογές στους φοιτητές/τριες; Τα ερωτήματα αυτά θα απαντηθούν λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη τα μέσα και τις στρατηγικές που προτείνει η ΔΔ.

Πηγές

 Chamberlin, M. &; Powers, R. (2010). The Promise Of Differentiated Instruction for Enhancing the Mathematical Understandings of College Students. Teaching Mathematics and Its Applications, 29, 113-139. https://doi.org/10.1093/teamat/hrq006

 Παντελιάδου, Σ. (2022). Παραδοτέο Π2.1.1α3: Επιμορφωτικό υλικό για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, Πράξη: «Επιμόρφωση σε πρακτικές υποστήριξης των μαθητών και των μαθητριών στο πλαίσιο της Διαφοροποιημένης Διδασκαλίας (ΔΔ)» με κωδικό ΟΠΣ (MIS) 5032906, ΙΕΠ, file:///C:/Users/User/OneDrive

Santagelo, T. & Tomlinson, C.A. (2009). Τhe application of the differentiated instruction in postsecondary enviroments: Benefits, challenges,and future directions. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 20(3), https://www.isetl.org/ijtlhe/

Tomlinson, C.A. (1999). The Differentiated Classroom: Responding to the Needs of All Learners. London: Association for Supervision & Curriculum Development

Βιογραφικό εισηγήτριας

Η Ειρήνη Σπανάκη είναι μέλος ΕΔΙΠ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, με αυτόνομη διδασκαλία των μαθημάτων «Διδασκαλία και αξιολόγηση μαθητών με Μαθησιακές Δυσκολίες και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες», «Σχολική ένταξη μαθητών με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες» και «Διαπολιτισμικότητα και Συμβουλευτική στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση» στον Τομέα του Πιστοποιητικού Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας. Έχει διδακτορικό δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή από το Παιδαγωγικό τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών και ήταν Μεταδιδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει συγγραφική δραστηριότητα, με μονογραφή, κεφάλαια σε βιβλία, πρακτικά σε συνέδρια Ειδικής και Γενικής Αγωγής. Έχει πολλές δημοσιευμένες εργασίες σε ελληνικά και διεθνή  ξενόγλωσσα περιοδικά. Επιπλέον, συμμετείχε σε οργανωτικές και επιστημονικές επιτροπές συνεδρίων και ως κριτής σε επιστημονικά περιοδικά.

Μπορείτε επίσης να παρακολουθείτε τις ανακοινώσεις του ΤοτΤ στην ιστοσελίδα: https://tott.uoc.gr και στο Facebook: Training of the Trainers UOC | Facebook