Η μάθηση, σύμφωνα με την Ambrose και τους συνεργάτες της (2010), είναι μια διαδικασία που οδηγεί στον μετασχηματισμό των γνώσεων, των δεξιοτήτων, των πιστεύω και των συμπεριφορών των εκάστοτε μαθητευόμενων ενώ η αλλαγή αυτή έχει διάρκεια στο χρόνο και επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι φοιτητές/-τριες σκέφτονται και ενεργούν. Ως διδασκαλία θεωρείται το σύνολο των ενεργειών του εκάστοτε διδάσκοντα και διδάσκουσας προκειμένου να καλλιεργηθούν κατάλληλες συνθήκες μάθησης των φοιτητών/-τριών.

Προχωρώντας τώρα στην οριοθέτηση της της φοιτητοκεντρικής μάθησης, σημαντικό είναι να αναφέρουμε τις βασικές αρχές από τις οποίες καθορίζεται η φοιτητοκεντρική προσέγγιση (McDonough, 2012): 

1. Η φοιτητοκεντρική προσέγγιση στηρίζεται σε μια διδασκαλία που εμπλέκει ενεργά τ@ φοιτητ@ στη διαδικασία της μάθησης 

2. Η φοιτητοκεντρική προσέγγιση ενθαρρύνει τ@ φοιτητ@ να αναλογιστούν τι μαθαίνουν αλλά και πώς το μαθαίνουν με σκοπό την αυτορρύθμιση και την αυτονομία τους

3. Στη φοιτητοκεντρική προσέγγιση, οι φοιτητ@ περιλαμβάνονται στις αποφάσεις σχετικά με το πώς μαθαίνουν αλλά και το πώς αξιολογούνται

4. Στη φοιτητοκεντρική προσέγγιση οι φοιτητ@ αντιμετωπίζονται ως ισότιμοι συνεργάτες κατά την μαθησιακή διαδικασία

5. Στη φοιτητοκεντρική προσέγγιση το διαφορετικό υπόβαθρο, τα ενδιαφέρονται, οι ικανότητες και οι εμπειρίες όλων των φοιτητ@ εκτιμώνται και είναι σεβαστά.

Με βάση τα παραπάνω, η  φοιτητοκεντρική προσέγγιση στηρίζεται στην ενεργό εμπλοκή – συμμετοχή και μάθηση (active engagement & learning) των φοιτητών/-τριών είτε πρόκειται για δια ζώσης είτε σύγχρονη, ασύγχρονη ή μικτή διδασκαλία και μάθηση.